Η μυθολογία θέλει να αναδύεται (αναφαίνεται – Ανάφη) από το βυθό του Αιγαίου, για να προσφέρει καταφύγιο στους Αργοναύτες, έπειτα από εντολή που έδωσε ο ίδιος ο θεός της μουσικής, ο Απόλλωνας ο Αναφαίος.
Ένα νησί στην καρδιά του Αρχιπελάγους, ευλογημένο με μοναδικές ομορφιές.
Η μυθολογία θέλει να αναδύεται (αναφαίνεται – Ανάφη) από το βυθό του Αιγαίου, για να προσφέρει καταφύγιο στους Αργοναύτες, έπειτα από εντολή που έδωσε ο ίδιος ο θεός της μουσικής, ο Απόλλωνας ο Αναφαίος. Για αιώνες αποτέλεσε μία σωτήρια στεριά μεσοπέλαγα για πολλούς ταξιδευτές. Σήμερα συνεχίζει να είναι καταφύγιο για περιηγητές μυημένους στην ομορφιά του Αιγαίου. Αμμουδερές παραλίες στα νότια και παραλίες με βότσαλα στα δυτικά, στενά πλακόστρωτα σοκάκια, ασπρισμένα σπίτια με ανθισμένες αυλές, πέτρινα θολωτά κτίσματα, ερείπια ενός βενετσιάνικου κάστρου, αστραφτερές εκκλησιές στις κορφές των λόφων. Η ομορφιά του Αιγαίου συμπυκνωμένη σ’ ένα νησί.
Το Ypseli, βρίσκεται στο νότιο τμήμα του νησιού, περίπου 2,5 χλμ. από τη Χώρα και 4 χλμ. από το λιμάνι, σε ένα σημείο με απρόσκοπτη θέα στη θάλασσα, με το φως του κυκλαδίτικου ήλιου να αντανακλά στο σκληρό ανάγλυφο της περιοχής. Οι παραλίες δίπλα στο Ypseli, είναι το Κατσούνι, με ψιλή άμμο, και διάφανα νερά, αλλά και η ήσυχη γειτονική, Φλαμούρου, με τα επιβλητικά βράχια, την ξανθιά άμμο και τα καταγάλανα νερά. Ο συνδυασμός, όλων των παραπάνω, θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην ολοκλήρωση στην εμπειρία της διαμονής, σε αυτό το μοναδικό μέρος.
Το βουνό σύμβολο του νησιού είναι ο Κάλαμος, γνωστός και ως «ο μονόλιθος της Ανάφης». Πρόκειται για ένα ασβεστολιθικό βράχο, ο οποίος είναι ορατός από κάθε σημείο του νησιού, και βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά του. Συνδέεται με το υπόλοιπο νησί μέσω ενός μικρού ισθμού, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που αποζητούν τη θέα του, ως ένα μέσο διάδρασης και επίτευξης της εσωτερικής ισορροπίας.
Ο βράχος αυτός έχει ύψος 460 μέτρα και είναι ο δεύτερος ψηλότερος της Ευρώπης, αμέσως μετά από εκείνον του Γιβραλτάρ.
Κάθε χρόνο, στις 7 Σεπτεμβρίου, η κορυφή του γίνεται σημείο συνάντησης καθώς εκεί, στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Καλαμιώτισσας, που χτίσθηκε το 1715 δίπλα στα ερείπια ενός εγκαταλελειμμένου οχυρού γίνεται ένα καταπληκτικό πανηγύρι.
Αυτή η περιοχή, σήμερα συγκαταλέγεται ως χερσόνησος στο πανευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000, καθώς ο επισκέπτης θα δει σπάνια είδη χλωρίδας, ενώ ταυτόχρονα εμφανίζει γεωμορφολογικά στοιχεία όπως ένα σπήλαιο, με φυσικές γούρνες και σταλακτίτες, το οποίο προσεγγίζεται από μονοπάτι.
Στο ανατολικό τμήμα του νησιού, συναντάμε ένα ύψωμα, 327 μ. εδώ που στην αρχαιότητα, επέλεξαν να χτίσουν την πόλη – κράτος των Αναφαίων με τις αρχαιολογικές και ιστορικές προσεγγίσεις να αναφέρονται σε ευρήματα όπως το ταφικό επίγραμμα της οικογένειας των Αιγιδών. Η μέλισσα είναι και εδώ παρούσα, καθώς στα ελληνιστικά χρόνια η πόλη είχε δημιουργήσει το δικός της νόμισμα, όπου στη μία πλευρά απεικονιζόταν η μέλισσα. Μια επίσκεψη στον χώρο θα μας φέρει κοντά στο περίγραμμα των τειχών, αλλά και στα λείψανα της νεκρόπολης με τους υπόσκαφους τάφους. Επίσης, έχουν εντοπιστεί ρωμαϊκά ταφικά μνημεία, με πιο χαρακτηριστική εκείνη της ανάγλυφης σαρκοφάγου έξω απ’ το ξωκλήσι Παναγιά στο Δοκάρι. Πολλές από τις σημαντικότερες αρχαιότητες, έχουν μεταφερθεί στο μουσείο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης, από το πολεμικό ναυτικό της Ρωσίας, όταν κατέλαβε το νησί στο πλαίσιο του Ρωσσοτουρκικού πολέμου το 1770.
Μια πανέμορφη παραλία που ξεχωρίζει για τον βυθό της αλλά και για το τοπίο τριγύρω. Είναι αμμώδης παραλία που την περιβάλλουν δέντρα – αρμυρίκια, που φτιάχνουν την ιδανική σκιά.
Ένα μονοπάτι από το Κλεισίδι, θα σας οδηγήσει στο Κατσούνι, ενώ εναλλακτικά μπορείτε να κολυμπήσετε περνώντας πίσω από τον βράχο, που χωρίζει τις δύο παραλίες. Η αφράτη και ζεστή αμμουδιά, σε συνδυασμό με τα ρηχά νερά, θα γίνουν ο καλύτερος συνδυασμός για να απολαύσετε το μπάνιο σας, σε αυτή την εντυπωσιακή και ταυτόχρονα ερημική παραλία.
Μιλώντας για την Ανάφη, μοιραία θα αναφερθείς και στην παραλία του Ρούκουνα, με την απέραντη αμμουδιά και βαθυγάλανα νερά. Αρκετά δημοφιλής παραλία για να πετάξετε από πάνω σας τα άγχη και το στρες. Από εδώ θα έχετε την ευκαιρία να θαυμάσετε τη μοναδική θεά του μονόλιθου, του εντυπωσιακού βράχου του Καλάμου.
Ένας μικρός κόλπος που επιτηρείται από το εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων μετατρέπεται σε φιλόξενη γωνιά για όλους εκείνους που αγαπάνε την αγριάδα της φύσης σε συνδυασμό με τη μαγεία του νερού. Ρηχά γαλαζοπράσινα νερά, ικανά να ερωτευτείτε ξανά και ξανά.
Αφήνοντας πίσω σας την παραλία των Αγίων Αναργύρων και με οδηγό ένα βραχώδες μονοπάτι, θα φτάσετε στην παραλία του Μέγα Ποταμού, με την εξαιρετική αμμουδιά και την απόλυτη ηρεμία.
Βρίσκεται στη σκιά του Καλάμου, ακριβώς κάτω από το Μοναστήρι και είναι μία από τις μεγαλύτερες παραλίες του νησιού. Στην ξανθιά παχιά αμμουδιά και τα μικρά βότσαλά της θα απολαύσετε τον ήλιο μετά από μία βουτιά στα αναζωογονητικά νερά του Αιγαίου. Ο κόλπος ονομάζεται Πρασιές, ενώ η παραλία Μοναστήρι.
Η χρυσή της αμμουδιά και τα πεντακάθαρα δροσερά της νερά, περιμένουν τους λιγοστούς επισκέπτες για να δημιουργήσουν στιγμές που θα θυμούνται για χρόνια. Βρίσκεται στη Βόρεια πλευρά του νησιού και θα φτάσετε εδώ περπατώντας το μονοπάτι που περνάει μέσα από ένα τραχύ τοπίο. Ρωτήστε μας.
*Οι παραπάνω παραλίες, αποτελούν ενδεικτικά κάποιες προτάσεις μας. Στο νησί υπάρχουν πολλά μικρά κολπάκια που αξίζει να αφιερώσετε χρόνο, και να εντοπίσετε το δικό σας αγαπημένο.
Η κουζίνα του νησιού είναι ένας ύμνος στην τοπικότητα και την εποχικότητα. Απολαύστε τις γεύσεις του τόπου και γευτείτε τη μοναδικότητά του.
Η θάλασσα προσφέρει τα βασικά υλικά για το αναφιώτικο τραπέζι. Ολόφρεσκα ψάρια, αλλά και μακαρονάδες με γαρίδες και αστακούς. Κατσικάκι φούρνου, αλλά και κατσικίσιο τυρί είναι οι θησαυροί της κτηνοτροφίας. Μελωμένα γλυκά με φύλλο, σουσάμι και το θαυμαστό μέλι του νησιού. Το οποίο μαζί με ξεφλουδισμένα αμύγδαλα δίνει και το περίφημο κουφέτο
Ξεχωριστά τα κουλουρίδια, μπαλάκια ζύμης βρασμένα με κατσικίσιο γάλα, τα μπαλόθια, ντόπια χειροποίητα ζυμαρικά που σερβίρονται με κόκκινη σάλτσα και ντόπιο τυρί. Επίσης, το τζονάρι, παστό χοιρινό κρέας με κρασί, και η τσιλαδιά, χοιροκεφαλή βρασμένη με ξίδι και ζαφορά. Η ζαφορά δίνει στο αναφιώτικο ψωμί το κιτρινωπό του χρώμα, ενώ χρωματίζει ολόκληρο το νησί το φθινόπωρο. Και φυσικά καπαρόφυλλα, κρίταμα και σταμναγκάθι φρέσκα ή τουρσί κλείνουν μέσα τους τη γεύση του Αιγαίου.